کسی به فکرگلها نیست،کسی به فکر ماهی ها نیست،کسی نمی خواهد باورکند که باغچه می میرد که قلب باغچه درزیر افتاب ورم کرده است.
تمام روز در ایینه گریه کردم بهار پنجره ام رابه وهم سبز درختان سپرده بود وتنم به پیله ی تنهایی ام نمیگنجد
تو موجی،تو موجی ودریای حسرت مکانت پریشان ورنگین، فق های فردا نگاه مه الود دیدگانت
فروغ فرخزاد
